PROBLEMEN IN DE SPRAAKONTWIKKELING
Soms praat een kind nog niet zo vlot als zijn leeftijdsgenootjes. Is hij dan gewoon wat later met zijn spraakontwikkeling of is er meer aan de hand?
Veel ouders ondernemen pas laat actie. Ze schamen zich voor de achterstand van hun kind of voelen zich schuldig. Ze hopen dat het vanzelf over zal gaan. Hierdoor kunnen eventuele problemen juist groter worden dan nodig is. Trek bij twijfel dus meteen aan de bel bij het consultatiebureau of stap naar de huisarts.
Redenen om actie te ondernemen zijn bijvoorbeeld dat je kind na zijn eerste verjaardag nog erg blijft kwijlen, of dat hij problemen heeft met zuigen, slikken of kauwen. Verder is het wijs om advies in te winnen als je kind niet meer uit zijn woorden kan komen en het praten niet wil lukken. Of je kind wordt verdrietig of boos en trekt zich terug omdat hij niet goed kan communiceren. Soms laten andere kinderen merken dat er iets niet in de haak is qua spraak. Ook als je je toch zorgen blijft maken over haperen en stotteren, kan het nooit kwaad om hulp te zoeken.
Bij een kind met een spraakprobleem is het nog belangrijker dan normaal om een rustige omgeving te creëren. Regelmaat en structuur geven hem extra houvast waardoor hij zich beter kan richten op alles om hem heen.
Praat zoveel mogelijk over van alles en nog wat. Gebruik simpele zinnen en woorden. Zorg daarbij dat je geen kindertaal gebruikt, want dan krijgt hij het verkeerde voorbeeld. Zeg dus geen "happen-happen doen" maar gewoon "eten".
Problemen of niet: het aller- allerbelangrijkste is dat je kind er plezier in heeft om zich te uiten. Spelenderwijs leert hij toch het meest!
mijn mening: Ik vond zelf toen ik dit artikel las. dat het best nog wel vaak voor komt dat kinderen problemen hebben met spraak en taalontwikkeling. Het is wel bewust dat je er naar moet kijken. Ook wij moeten dat in het werk. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik wel luister naar de kinderen, je hoort ook duidelijk verschil tussen kinderen. Maar ik zou zelf niet precies weten wanneer je aan de bel moet trekken of niet. Hier staat dat je wel snel aan de bel moet trekken. Ik had laatst op mijn stage hier ook over. Omdat we het kregen over taalontwikkeling. En toen heb ik iets gevonden hierover en toen kwam ik dit tegen. En ik vind het ook heel moeilijk om te zien. Want de een praat sneller als de ander. En de een is beter in de woorden dan de ander. Maar ik heb er niet echt bewust naar gekeken of het kind misschien een achterstand heeft. Je moet hier wel bewuster van zijn denk ik. Ik zit hier wel heel erg over na te denken hoe je dat zou moeten doen. Omdat je het ook aan de ouders moet vertellen. En wanneer weet je nou zeker of het zo is. En hoe vertel je dit aan ouders. Want stel ik vind dat hij misschien een achterstand heeft. En ik zou dat aan de ouders vertellen dat ik dat vind. En hun gaan het kindje laten testen en er is helemaal niets. Dan voel je je misschien ook schuldig. Ik denk hier heel erg over na hoe je dat kun brengen naar ouders en hoe je het het beste kan observeren dat het zo is bij het kind. Ik heb hier ook met stage over gehad. En die vonden het zelf ook heel erg moeilijk. Ik vind het wel erg interessant om hier over na te denken. Omdat je in je werk denk ik nog genoeg moeilijke situatie krijgt. En je kunt er beter op voorbereid zijn. denk ik dan maar!
maandag 11 januari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten