Leidsters die omgaan met stagiaires.

Ik heb nu op 3 kinderdagverblijven stage gelopen. 2 in Hengelo en 1 in Enschede. Ik vond het heel erg leuk. En ben aan de ene kant ook erg blij dat ik al zoveel stage heb gelopen. Want ik heb nu best veel ervaring. Alleen ik ben altijd wel zenuwachtig in het begin. Ik denk dat iedereen dat wel is. Ik heb namelijk faalangst. Het is nooit leuk dat je dat hebt. Ik vind zelf dat ik dat al redelijk onder controle heb. Ook met name omdat ik veel voor de klas moet staan. Ik vind dat nou minder eng. Maar zodra ik op stage moet ben ik heel zenuwachtig wat ze van me vinden. Dat komt vooral omdat je heel veel verhalen hoort over stagiaires. Hoe je word behandeld op een stage. Ze zien je eigenlijk heel erg als 2 handen extra. ik heb dat ook zo meegemaakt op stage. Dat was toen ik nog helpende welzijn deed. Ze zei tegen mij je bent voor ons echt 2 extra handen en dat vinden we heel fijn. Ik mocht in het begin niet veel met kinderen doen omdat ik helpende welzijn deed. Ik heb er toen zo hard voor gewerkt om te laten zien dat ik graag ook iets met kinderen wil doen. En niet alleen maar het schoonmaak werk. Ik ging met hun gesprekken aan. Ik probeerde veel in contact te komen met kinderen. Ik probeerde zo goed mogelijk schoon te maken. En nadat ik dat allemaal heb gedaan kreeg ik steeds meer contact met kinderen. En ik kreeg steeds betere contact met de leidsters. Ik kreeg eigenlijk een hele goede band met hun. Ze zeiden ook dat ik er echt voor wilden gaan. Ze hebben mij toen heel veel dingen geleerd wat mij bij spw te wachten kwam te staan. Ik vond dat heel erg lief. Maar bij elke stage moet je je dus heel goed bewijzen. Maar ik vind dat ze je moeten zien als stagiaire. En niet als hulpje. Want wij zijn er wel om dingen te leren. Maar ook om gewaardeerd te worden. Hoe zouden jullie het doen als jullie straks leidster zijn, en je krijgt een stagiaire in de groep? hoe gaan jullie met hun om?

Bericht van claudia.

Ik zag bij Claudia een bericht in zo denk ik er nu over staan. En dat vond ik wel een interessant
onderwerp. Ik ben het eigenlijk wel eens met Claudia. Claudia die zegt dat je een kind niet 4 dagen in een kinderdagverblijf kan stoppen. Ik vind zelf als ik later kinderen zou krijgen dat ook niet zou doen. Je neemt toch voor jezelf kinderen. Je wilt graag genieten van je kinderen. En ze groot brengen.
Maar als het kind 4 dagen in een kinderdagverblijf zit dan worden ze eigenlijk groot gebracht door de leidsters. Ik heb zelf nou op 3 kinderdagverblijven stage gelopen. En ik kwam het heel vaak tegen dat er kinderen komen vaker dan 2 dagen. Ik vind dat soms erg sneu voor het kind. Maar als ik dan naar die ouders kijk hoe druk ze zijn, kan ik dat ook wel begrijpen. Ik vind dat de ouders ook wel iets meer respect mogen krijgen. Want hun hebben allebei een hele drukke baan van 's morgens tot 's avonds hebben hun een baan. En natuurlijk willen hun ook graag kinderen. Maar als je het zo bekijkt kunnen hun dus pas kinderen nemen als 1 van hun stopt met werken. Dus ik vind dat eigenlijk ook niet kunnen. Als hun verder goed met het kind omgaan. En het kind ook voldoende aandacht geven wanneer ze er wel zijn. vind ik dat wel kunnen als ze zo vaak in een kinderdagverblijf zit. Ik heb namelijk op stage ook meegemaakt dat er een kindje komt 4 dagen in de week, die gewoon helemaal geen aandacht kreeg van de ouders. Die ouders werken allebei niet. Dus dat is erg zielig vind ik. Dan ben ik het er wel mee eens dat je een kind niet 4 dagen in een kinderdagverblijf moet stoppen. Zo met andere woorden ben ik daar ook weer van af.! ik vond het een goed bericht wat claudia op haar site had staan. Daarom heb ik op mijn site een mening gezegd hoe ik er over denk.

kinderen krijgen te weinig water!

Schoon water voor elk kind!

Ieder jaar sterven 1,5 miljoen kinderen voor hun vijfde levensjaar als gevolg van uitdroging door diarree. Unicef wil deze kindersterfte een halt toeroepen. Door mensen toegang te geven tot schoon water, sanitaire voorzieningen en hen de basisregels van hygiëne te leren.

Wereldwijd hebben 884 miljoen mensen geen toegang tot schoon drinkwater en 2,5 miljard mensen geen toegang tot sanitaire voorzieningen. De combinatie van vuil water en slechte hygiëne zorgt er jaarlijks voor dat 1,5 miljoen kinderen onder de vijf jaar diarree krijgen en daardoor aan uitdroging overlijden.

Elke 20 seconden sterft een kind als gevolg van vuil drinkwater

Unicef helpt gemeenschappen en voorkomt daarmee jaarlijks duizenden sterfgevallen. Daarvoor heeft ze een unieke totaalaanpak ontwikkeld. Ze zorgt dat mensen toegang krijgen tot schoon water, sanitaire voorzieningen én dat zij training krijgen over hygiëne. Moeders leren waardoor hun kinderen ziek worden en hoe ze hen dan kunnen helpen. Ook leren ze zichzelf, hun kinderen en hun huis schoon te houden. En om gebruik te maken van een toilet. Het zijn simpele maar doeltreffende maatregelen.

Unicef voert actie
Ieder kind heeft recht op veilig water en het recht op (een gezonde) ontwikkeling. Daarom voert Unicef de komende maanden actie met de slogan 'Schoon water voor elk kind!'. Via tv, radio, kranten en internet wil Unicef de wereld bewustmaken van het wereldwijde probleem.

Wil de wereld de 8 Millenniumdoelen nog vóór 2015 halen, dan is het noodzakelijk om flink in schoon water en sanitaire voorzieningen te investeren.

Mijn Mening: Ik heb dit bericht op me site gezet omdat ik dit heel erg zielig vind. Dit zijn ook kinderen. Ze leven dan wel niet in Nederland. Maar vind het wel erg. Me moeder is afgelopen jaar in Afrika geweest. En die heeft dit soort kinderen gezien. Die heeft mij foto's laten zien van dit soort kinderen die erg slecht er uit zien. Ik vond het erg zielig om te zien. Je kunt er niet heel veel aan doen dat die kinderen daar zo leven. Je kunt bijvoorbeeld alleen elke maand een geld bedrag geven. Maar ik wou het vooral op de site zetten. Om te laten zien dat het leven voor kinderen ook heel anders kan. Dat dit ook op onze wereld gebeurt. Hoe denken jullie hierover?

Mijn weblog

Hallo iedereen!
ik wou even een berichtje plaatsen. Omdat er wat dingen niet goed zijn aan me blog.
Als ik een bericht op me site wil zetten kan ik de grootte van de titel niet veranderen.
Ik ben er een hele tijd mee bezig geweest om dat te veranderen.
Het lijkt daarom erg chaotisch. Ik wou eerst een andere indeling nemen voor me site.
Maar dan moet je weer helemaal opnieuw beginnen.
Ik heb het er met anke over gehad. Die vertelde mij dat ik een berichtje op de site moest zetten.
Dus bij deze heb ik dat even gedaan:)

Liefs Daphne

Kleine Beer viert 15-jarig bestaan HENGELO - Kinderdagverblijf De Kleine Beer viert zaterdag het vijftienjarig bestaan. Daarvoor wordt een feest gegeven voor alle honderd kinderen, die een plek hebben in de créche. De Kleine Beer is een bijzonder kinderdagverblijf. Het is het enige particuliere verblijf.
Toen de Kleine Beer zich bij de gemeente meldde met het verzoek om een vergunning, kregen ze het advies 'vooral niet van start te gaan' omdat ze het niet zouden redden zonder subsidie. De Kleine Beer begon toch, met twee medewerksters, die vijftig uur per week werkten en in het weekend de boekhouding, de boodschappen en het schoonmaken deden.

Ik heb dit stukje gevonden. Omdat ik hier stage heb gelopen. Mijn oude leidsters zeiden dat ik dit even moest lezen. Ik vond het erg leuk om te lezen. Ik heb er zelf dus ook stage gelopen en met heel veel plezier. Ik heb nu nog contact met hun. Maar ik vond dit wel een mooi bericht om op me blog te zetten:)

Thema tafel

Mendy en ik moesten een thema tafel maken. Iedereen uit de klas kreeg een thema. Mendy en ik hadden dus boerderij. Wat je al in mijn vorige bericht kon lezen. Ik vond het wel erg leuk om te doen. We hebben allebei zoveel mogelijk informatie gezocht. We hadden een heel erg leuk versje erbij. En ook dieren voor de boerderij. Ik had die zelf thuis nog liggen voor mijn neefje. En Mendy had ook nog boerderij dieren. Je kunt zo eigenlijk zien wat er wel niet allemaal bij de boerderij hoort. We hadden op de tafel overal hooi neergelegt. Want welk dier eet nou geen hooi die op de boerderij staat. We hadden er ook nog boekjes bij staan. Onderanderen een boek waar een hele grote boerderij in stond. En daar om heen stonden allemaal woorden die de kinderen dus konden leren. Ik vond onze thema tafel erg mooi geworden. En ben wel erg blij met het resultaat. Dat kunnen jullie zelf hier op de foto zien.!!

Kinderen met een beperking

Als je goed kunt zien, kun je je bijna niet voorstellen hoeveel je nog steeds zou kunnen doen, wanneer je blind zou zijn. Je bent gewoon niet anders gewend dan kijkend door het leven te gaan. Daarom ben je nu heel afhankelijk van je ogen. Mensen die blind zijn, maken extra veel gebruik van hun ándere zintuigen. Want ook al zie je niks, als je blind bent, kun je nog gewoon horen, denken, praten, voelen en lopen. Net als iedereen. Mensen die slechtziend zijn hebben zelf vaak niet het gevoel veel te missen. Hoe zou dat komen?

Mening: Ik ben er best wel vaak aan gaan denken hoe het zou zijn als je straks op een kinderdagverblijf werkt. En je hebt kinderen of een kind die blind is. Dat vind ik best moeilijk.
Ik ben er over na gaan denken omdat ik zelf op een stage adres heb gehad dat er een jongetje zat die autistische is. ik dacht eerst dat als je op een kinderdagverblijf wou werken er gewoon kinderen zijn. En niet kinderen met een beperking. Maar dat is dus wel het geval. Ik ben dus ook zo na gaan denken over het feit dat er kinderen kunnen komen die slechtziend zijn. Het lijkt me wel een hele uitdaging. Daarom denk ik er nu zo vaak over. Omdat je van alles tegen kan komen. En ik dacht altijd dat die kinderen daar niet naar toe mochten, maar naar een speciaal kinderdagverblijf. Maar dat hoeft dus helemaal niet. Ik vind het wel iets om over na te denken omdat je op school niet super veel leert over dit soort dingen. Het moet niet zo zijn als je later werkt en er komt zo'n kindje op je kinderdagverblijf dat je niet weet wat je moet doen.
ik denk er wel erg veel over na want ik vind dat wel mooi werk om te doen. Vooral met mensen die een beperking hebben. Ik zou het wel willen op een kinderdagverblijf werken waar kinderen beperkingen hebben. Zo denk ik er nu wel over. Of dat ook zo is als ik klaar ben met school weet ik nog niet. Hoe denken jullie hierover? Vinden jullie het leuk om dat werk te doen? Of hebben jullie al zoiets meegemaakt? Laat het gerust weten:)